Sword

I don't really like this one... It was a perspective experiment (I need a lot of practice for that), so I'll post it anyway.

De piraat lachte. ‘Waarom dood je mij dan niet, wijfie?’ Zijn lachen verging in een hoestbui, de man leek niet meer zo ongeïnteresseerd, eerder wanhopig. Hij wilde niet alleen dat ze hem doodde, hij moest dood. ‘Wees een piraat, je kunt me zo toch niet laten liggen?’ Beide benen had ze gesneden en aardig diep ook, hij kon nergens heen en bloedde verschrikkelijk, hij zou de nacht nog niet halen.
Ryjia haalde diep adem en plaatste het topje van haar zwaard tegen de man zijn keel. ‘Ik ben geen piraat.’ siste ze. Het gevoel van angst dat zich bij haar eerste moord diep in haar maag had genesteld, was weer naar boven gekomen en ze keek weg terwijl ze haar zwaard hief.
Zijn grijns verdween, net als alle andere humor. Ze kon hem nog horen zeggen: ‘Oh, dat ben je wel.’ Vlak voor Ryjia in een vloeiende beweging zijn keel doorsneed.

<English translation here>